Strona 1
Strona 2
Strona 3
Strona 4
Strona 5
Strona 6
Strona 7
Strona 8
Główna
Szkoła
numer 18
Zespół redakcyjny:
E. Gabiniewicz
A. Gryszko
P. Żak
K. Zubrzycki
D. Bilmin
Ł. Olechno
Z. Balicka
B. Iwanowska
A. Gryko
Opieka: Maria Krupa
|
Święconka i jej symbole
![[]](glos18_pliki/wielkanoc.jpg)
Początki tego chrześcijańskiego obrzędu sięgają VIII wieku, w Polsce zaś pierwsze jego praktyki odnotowano w XIV stuleciu. Najpierw święcono tylko pieczonego baranka, a więc chlebową figurkę o postaci baranka. Potem dodawano kolejno ser, masło, ryby, olej, pokarmy mięsne, ciasto i wino. Na końcu święcony kosz został uzupełniony jajkiem i pozostałymi pokarmami, które obecnie weszły do kanonu święconki.
Chleb - pokarm podstawowy, niezbędnym do życia. Gwarantował dobrobyt i pomyślność. Symbol Ciała Chrystusa
Jajko - dowód odradzającego się życia, symbolem zwycięstwa nad śmiercią.
Sól - minerał życiodajny, dawniej posiadający moc odstraszania wszelkiego zła.
Wędlina - zapewnia zdrowie i płodność, a także dostatek.
Ser - symbol zawartej przyjaźni między człowiekiem a siłami przyrody.
Chrzan - symbol wszelkiej siły i fizycznej krzepy.
Ciasto do koszyka ze święconką weszło ostatnie, jako symbol umiejętności i doskonałości.
Koszyk winien być z wikliny, słomy lub sosnowych łubów. Wyścielony serwetą, ozdobiony bielą koronek i zielenią bukszpanu lub gałązek borówki, był wyrazem wielkiej radości. Tą radością trzeba się podzielić podczas wielkanocnego śniadania. I to w znaczeniu symbolicznym jak też dosłownym.
Wielkanocne śniadanie jest jednocześnie obiadem, na stole znajdą się zapewne smaczne różności. Zacząć można od żuru na białej kiełbasie lub od zupy chrzanowej z jajkiem i białą kiełbasą bądź od zwyczajnego barszczu z jajkiem.
Opracowano na podstawie http://www.wielkanoc.opoka.org.pl/
|
